Wegwezen…
Camera: Sony DSLR-A700 | Lens: Sony SAL70400G | Instellingen: F 1/160s – A 5.6 – ISO 200
Waar en wanneer is deze foto genomen?
De foto is genomen in het zuidelijke deel van Ethiopïe, op 23 juli 2011 rond 11:40u. De exacte coordinaten zijn niet meer te achterhalen, de destijds gebruikte spiegelreflex-camera had geen mogelijkheid de GPS informatie bij de foto op te slaan.
Was Ethiopïe een speciale ervaring?
Dat was het zeker, de Afrika-ervaring is hier heel anders dan in andere delen van Afrika waar we geweest zijn. Vaak gaat het om de natuur en al haar schoonheid, maar in Ethiopïe draaide het vooral om de prachtige mensen en hun vaak kleurrijke uitdossing. Het duurde even voor ik deze omschakeling gemaakt had, maar het werd een zeer leerzame ervaring en het was prachtig deze mensen te leren kennen…
Was het moeilijk om deze stam te fotograferen?
Om bij de Borana stam te komen, moesten we eerst in een uiterst krakkemikkig bootje over een snelstromende rivier. Stel je vooral niks voor bij het vervoersmiddel, het was echt een uitgeholde boomstam, die ook nog eens zo lek was als een mandje. Ik was blij toen ik zonder kleerscheuren aan de overkant kon uitstappen.
In het begin was het echt moeilijk om de stamleden vast te leggen, er werd voornamelijk geposeerd en daarna wilde men geld zien. Dat ging duidelijk ten koste van de spontaniteit! Ik heb me toen wat afgezonderd en de camera even aan de kant gelegd. Zodra men de focus op andere zaken had gericht, kon ik rustig rondkijken en wachten op een juist moment. Vanwege de 70-400mm zoomlens stond ik sowieso wat verder weg van alle stamleden, en was ik al snel geen “prooi” meer…
Waarom viel deze vrouw je op?
De groep waar deze vrouw bij stond, viel op door hun kleurrijke kleding en accessoires, en er werd veel gelachen en gegiecheld om ons. Er werd continu geprobeerd oogcontact met ons te krijgen, maar dit werd ook even abrupt weer verbroken als je datzelfde probeerde… Daardoor was het in het begin erg moeilijk om een mooie compositie te maken.
Was het meisje echt boos op je?
Die indruk kreeg ik niet… Na het maken van de foto wuifde ze weliswaar met haar hand en gebaarde me op te rotten, maar toen ik haar wat dieper in de ogen keek, zag ik een voorzichtige glimlach op haar gezicht verschijnen. Dat was het moment van afdrukken. Er viel geen onvertogen woord, en ik liet het bij deze éne foto!
Ik keek haar nogmaals aan en zag dat het goed was. Soms zijn woorden niet nodig, en is een blik voldoende om te begrijpen wat er bedoeld wordt. En ik denk dat ze het ook respecteerde dat het maar bij deze éne foto bleef… Een mooi moment van wederzijds begrip!!